W roku 2002 nakładem wydawnictwa Śląsk ukazała się książka Styl późny w muzyce, literaturze i kulturze - efekt niezwykłego spotkania muzyków, muzykologów, literaturoznawców, historyków sztuki, kulturoznawców oraz krytyków wszystkich tych dziedzin. Pretekstem dla spotkania stała się zorganizowana w roku 1999 konferencja pod hasłem "Styl późny". Wydarzenie to, zorganizowane wspólnie przez Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego i Uniwersytet Śląski, stało się forum intelektualnej wymiany, której intensywność wykroczyła znacznie poza oczekiwania Organizatorów: złożoność centralnego dla dyskusji zjawiska i jego interdyscyplinarny charakter spowodowały, że otwarta niemalże pięć lat temu wielowymiarowa dyskusja nad stylem późnym trwa do dziś, a co więcej - problemy w jej ramach poruszane nie tylko nie tracą aktualności, ale także okazują się coraz istotniejsze.
Książka zawiera zapis osiemnastu wystąpień, które miały miejsce podczas konferencji "Styl późny". Wiele z referatów dotyczy zagadnień muzycznych i porusza problem stylu późnego w twórczości wybranych kompozytorów: Mozarta, Musorgskiego, Skriabina, Chopina, Szymanowskiego, Lutosławskiego, Wagnera, Brucknera, Mahlera, Liszta, Szostakowicza czy Bacevičiusa. Problematyka literatury ma swoje odbicie w tekście o twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego oraz w szkicach na temat polskiej prozy końca XX wieku. Opis portretów niderlandzkich stanowi tło dla rozważań o przełomie średniowiecza i renesansu. W publikacji nie brak również problematyki filozoficznej (Platon, postmodernizm), jak i filmowej.
