Autorka ukazuje i charakteryzuje najistotniejsze cechy polskiej folklorystyki muzycznej w latach 1800-1863. Szczególną uwagę zwraca na miejsce muzyki ludowej w apelach, odezwach, instrukcjach i programach badań etnograficzno folklorystycznych, zbiory melodii ludowych i sposoby ich prezentacji, wzmianki o tańcach, instrumentach i wykonawcach ludowych oraz wypowiedzi analityczno teoretyczne o polskiej muzyce ludowej.