Niniejsza publikacja jest próbą odpowiedzi na pytania stawiane często przez młodych adeptów sztuki aranżerskiej dotyczące odpowiednich technik instrumentacyjnych stosowanych w utworach pisanych na zespół big-bandowy. Większość utworów komponowanych i aranżowanych na big-band ma fakturę homofoniczną; nie jest to gra pojedynczych instrumentów lecz kilku sekcji. Dlatego też w pracy autor szczegółowo omówił charakterystykę brzmienia i zapisu poszczególnych grup zespołu big-bandowego (saksofony, trąbki, puzony), łączenie ich w "tutti", używanie odpowiednich znaków artykulacyjnych oraz zajął się formą i dramaturgią aranżowanych utworów. Ponadto autor wykorzystał cenne wskazówki światowej sławy kompozytorów i aranżerów, takich jak: Russel Garcia, Sammy Nestico czy Don Sebesky oraz doświadczenia własne zilustrowane przykładami nutowymi z napisanych przez niego już wcześniej etiud jazzowych na big-band.