Książka podejmuje tematykę przemian stylistycznych w literaturze organowej powstałej na Śląsku w XX wieku. Autor w sposób analityczny przedstawia dorobek pierwszego pięćdziesięciolecia, określając je jako czas historyczny, pozostający pod wpływem epok poprzednich, głównie romantyzmu. Punkt ciężkości w tej pracy przypada na drugą połowę minionego stulecia, w którym wyodrębniło się szereg odmiennych postaw twórczych poszukujących radykalnie nowych sposobów wypowiedzi. Analiza powstałych w tym okresie kompozycji organowych ukazuje różnorodność języka kompozytorskiego i odmienne perspektywy kompozytora-organisty piszącego wyłącznie utwory organowe i kompozytora różnorodnej muzyki, szukającego w brzmieniu organów spełnienia konkretnej wizji artystycznej. Z bogatego dorobku kompozytorskiego autor szczególnie wyróżnia pięć kompozycji, które w jaskrawy sposób ukazują twórców skupionych wokół tego samego, śląskiego środowiska, ale budujących swój wizerunek w oparciu o odrębne estetycznie światy. Są to: Et exspecto resurrectionem... Władysława Szymańskiego, Kantata Henryka Mikołaja Góreckiego, Passacaglia Aleksandra Glinkowskiego, Passacaglia Jana Wincentego Hawela i Versus I Eugeniusza Knapika. W ostatnim rozdziale autor prezentuje własne poglądy dotyczące interpretacji wybranych kompozycji, w kontekście wykonania na organach katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Zarejestrowane na płycie CD utwory stanowią integralną część publikacji.