Książka stanowi część opisową habilitacyjnej pracy artystycznej, którą jest dyptyk Lamnetoso e Notturno na orkiestrę smyczkową Jacka Glenca. Przedstawia najistotniejszą, zdaniem autora, problematykę związaną z przedmiotowym dziełem artystycznym, która omówiona została w trzech rozdziałach, poprzedzonych wstępem oraz zakończonych podsumowaniem. Rozważania podjęte przez autora w rozdziale I dotyczą genezy dyptyku Lamnetoso e Notturno na orkiestrę smyczkową, źródeł inspiracji, założeń kompozycyjnych i wzorców. Rozdział ten podzielony jest na trzy kluczowe kwestie, wyjaśniające istotę tego dzieła, nie tylko z punktu widzenia stricte materii dźwiękowej, lecz sięgające w głąb rozważań duchowych kompozytora. Rozdział II poświęcony jest obszernej analizie muzycznej obu części dyptyku, uzupełnionej licznymi przykładami nutowymi, poczynając od budowy formalnej tej kompozycji, proporcji czasowych oraz wzajemnych zależności części dyptyku, poprzez charakterystykę poszczególnych elementów dzieła muzycznego, a kończąc na analizie faktury. W rozdziale III autor koncentruje się na problematyce synergii systemu tonalnego i atonalności w budowaniu nowej narracji dzieła muzycznego. Wskazuje na ważkość kontekstu użycia rozlicznych środków wyrazu artystycznego w poszukiwaniu oryginalności i twórczego indywidualizmu. Określa też on czym są pojęcia tonalność i atonalność, widząc je jako przeciwieństwa wzajemnie się dopełniające, na których opiera narrację stylistyczno-ekspresyjną swego dzieła artystycznego. Podsumowanie pracy zawiera wnioski własne autora, poparte zamieszczonymi w poszczególnych rozdziałach analizami zagadnień merytorycznych.