Praca jest autorskim komentarzem do załączonego nagrania Kwartetu fortepianowego d-moll op. 8 Zygmunta Noskowskiego i Kwintetu fortepianowego A-dur op. 81 Antonína Dvořáka, stanowiąc opis własnych poszukiwań autora, podjętych w celu możliwie najpełniejszego zrozumienia istoty obu dzieł - zarówno w aspekcie czysto muzycznym (techniczno-formalnym, emocjonalno-wyrazowym, wykonawczym), jak również historyczno-kulturowym. Ściśle związana ze wspomnianym nagraniem, praca nie aspiruje do rangi muzykologicznej dysertacji, posiadając z natury rzeczy subiektywny charakter, i będąc raczej swoistym vademecum obu utworów - wszakże z podkreśleniem indywidualnego wkładu autora-współwykonawcy w muzyczną interpretację: w konstruowanie formy i kształtowanie muzycznej narracji. Szczegółowy opis-prezentacja utworów Noskowskiego i Dvořáka zawiera m.in. elementy analizy formalnej, dotyka także problematyki języka harmonicznego, zagadnień z obszaru metrorytmiki i agogiki, a także ujęcia fakturalnego oraz kolorystyki brzmieniowej. Jednak najważniejsze dla muzyka-praktyka wydają się być wyjaśnienia i uwagi, dotyczące czysto wykonawczego aspektu kształtowania emocjonalno-wyrazowej strony obu utworów. Odrębnym zagadnieniem, które autor pozostawia jednak na marginesie rozważań, jest problem zróżnicowanej recepcji dzieł Dvořáka i Noskowskiego. O ile Kwintet A-dur Dvořáka należy do kanonu światowej kameralistyki fortepianowej, o tyle Kwartet d-moll Noskowskiego, wciąż pozostaje dziełem raczej zapoznanym. Autor ma nadzieję, iż ukazanie walorów tej kompozycji w zestawieniu z "uznanym" arcydziełem Dvořáka w minimalnym choćby stopniu przyczyni się do zwiększenia zainteresowania muzyką kameralną polskiego twórcy.