Autorka prezentuje dwie, rzadko w Polsce wykonywane sonaty na skrzypce i fortepian autorstwa Edwarda Elgara i George'a Enescu. W głównym rozdziale dotyczącym kształtowania środków artystycznego wyrazu partii skrzypcowej w obu dziełach, przedstawia szereg własnych doświadczeń, rozwiązań a zarazem propozycji interpretacyjnych. Publikacja zawiera również obszerny rozdział opisujący środki artystycznego wyrazu w praktyce wiolinistycznej.