Études-Tableaux (dwa cykle etiud op. 33 i 39 powstałe w latach 1911-1917 w Rosji) - poematy muzyczne łączące wirtuozerię z elementami malarstwa dźwiękowego reprezentują środkowy okres twórczości jednej z najwybitniejszych postaci świata muzycznego złotej ery pianistyki - pianisty, kompozytora i dyrygenta Sergiusza Rachmaninowa (1873-1943). Stanowiąc bezcenny wkład w solową literaturę fortepianową eksponują pełnię możliwości brzmieniowych instrumentu, a zawarty w nich idiom ilustracyjny współistniejący z pierwiastkiem symbolicznym otwiera nieograniczoną przestrzeń artystycznej kreacji.
Projekcja treści zakodowanych w Études-Tableaux dokonuje się poprzez skomplikowany system retoryki muzycznej kompozytora wnoszącej niepokój twórczy inspirujący do poszukiwania muzycznych sensów. Proces tworzenia własnej koncepcji interpretacyjnej każdej z Etiud staje się metapodróżą wprowadzając coraz głębiej w fascynujący świat rachmaninowowskiej symboliki poszerzającej spektrum wyobrażeń o paralele z pogranicza malarstwa i literatury zarówno z kręgu sztuki rosyjskiej (Isaak Lewitan, Michaił Wrubel, Boris Kustodijew, Michaił Lermontow) jak i europejskiej (Arnold Böcklin, Charles Perrault, Hans Christian Andersen). Bogactwo odniesień niepozbawione jednak pierwiastka niedopowiedzenia, tak bardzo przez Rachmaninowa cenionego, otwiera nieograniczone niemal możliwości ekspresji, które poparte subiektywną sferą wrażliwości sprzyjają kreowaniu nietuzinkowych interpretacji.
Dołączona do publikacji płyta CD zawiera rejestrację fonograficzną Études-Tableaux w wykonaniu Małgorzaty Anny Mokrus stanowiąc rezultat twórczych poszukiwań oraz prób odpowiedzi na pytania nurtujące wykonawcę-interpretatora sięgającego w swym repertuarze po te niezwykłe miniaturowe arcydzieła.
