Praca z zakresu teorii form muzycznych, dotyczy indywidualizacji postaw twórczych w odniesieniu do wzorcowego modelu formy sonatowej w epoce romantyzmu. Część analityczna poprzedzona jest obszernym rozdziałem o charakterze przeglądowym, przynoszącym streszczenie najważniejszych ujęć teorii formy sonatowej (w aspekcie technicznym oraz historycznym) autorów obcojęzycznych i polskich.